DEFINITIEF ONTDOOID,

Danny Vandenberk

De allerdonkerste tunnels van mijn brein
Leiden naar de kille kelder des doods
Hier wil je als buitenstaander niet zijn
Het is waar ik de duivel naboots

Hij beweert dat een mens maar beter alleen kan zijn
Het leven is slechts een voorbereiding op de dood
Op die manier doet definitief afscheid nemen minder pijn
Sluit je hart hermetisch af, ook al is het warm en groot

Hecht je aan niemand
Blijf voor altijd in deze duisternis
Wees alleenheerser in je eigen land
Waar somberheid de enige euforie is

Mijn jongste dochter schudt me plots wakker
Omarmt me, verwarmt me, en kijkt me dan met grote ogen aan
Ze zegt lachend: ‘Goed geslapen, makker?’
Ik zeg: ‘Nee, maar gelukkig zijn mijn ogen net opengegaan’

-----

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Danny Vandenberk (Actief sinds: 02-01-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘DEFINITIEF ONTDOOID, ’ van Danny Vandenberk zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.