OLTERTERP

Han Messie

Ingetogen huizen aan stil bosveld
bewaren arbeidslustig verleden,
dat hier bestendig toeft, steeds tevreden;
zijn boodschap blijve in elke tijd bewaard.

Een helling onder stugge struiken vertelt:
"Wie mij met denkend oog wil betreden,
heeft zinnen, waarin rustig wordt gestreden,
is op dolen, meer ontdekken gesteld."

Wilde meertjes, ruig maar bevallig klein,
vol jeugdig leven en luchtig bloeiend zand,
geven adem, zwevend als verdampte wijn.

Eiken en beuken worden door hem omrand:
die oude reuzen herwinnen hun kind-zijn,
sterken het hart der toekomst van Opsterland!