OLTERTERP
Ingetogen huizen aan stil bosveld
bewaren arbeidslustig verleden,
dat hier bestendig toeft, steeds tevreden;
zijn boodschap blijve in elke tijd bewaard.
Een helling onder stugge struiken vertelt:
"Wie mij met denkend oog wil betreden,
heeft zinnen, waarin rustig wordt gestreden,
is op dolen, meer ontdekken gesteld."
Wilde meertjes, ruig maar bevallig klein,
vol jeugdig leven en luchtig bloeiend zand,
geven adem, zwevend als verdampte wijn.
Eiken en beuken worden door hem omrand:
die oude reuzen herwinnen hun kind-zijn,
sterken het hart der toekomst van Opsterland!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Dit bos tussen Beetsterzwaag en Drachten doet heel statig aan, is tegelijk vol ongedwongen en jeugdige bloei en beplanting.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘OLTERTERP’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.