INLOGGEN
«»

Een man die huilen kan

Een man die huilen kan

Soms als ik een mooie film zie
Die mij diep in mijn gevoel raakt
Krijg ik eerst kippenvel
Daarna gaan mijn ogen prikken
De tranen dringen
Het verdriet verlangt naar vrijheid
En verlossing
Het wil stromen
Uit mijn ogen
Langs mijn wangen
Door mijn lichaam
Door mijn ziel

Hoe meer ik in contact ben
Met het verdriet in mij
Hoe meer ik het toelaat
Hoe meer ik dan mezelf ben
Echt mezelf ben
Ik realiseer me
Dat wanneer ik het wegstop
En het weiger te erkennen
Dat ik dan mezelf ontken
Voorbij ga aan wie ik ben
Op die manier ben ik
Door de jaren heen
Mezelf verloren
Ik heb mijn verdriet ingeruild
Voor angst en somberheid

Ik ben een mens
Die soms even huilt
Alles stroomt dan
Niets zet zich meer vast
In mijn lichaam en geest
Pijn neemt af
Ontspanning neemt toe
Ik voel evenwicht
Ik voel liefde
Ik voel betrokkenheid
Op mezelf
Ik voel verbinding
Met het leven
Met de mensen
Liefde is waar het om draait

Even maar
Dan stoppen de tranen
Ik huil zelden lang
Maar ik ben dankbaar
Dat ik mezelf dat gun
Leve de man
Die huilen kan
Ik word eindelijk volwassen
Godzijdank

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een man die huilen kan’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.