Vaste grond
Vaste grond
Ik ben Wim nog niet vergeten
Als ik terugdenk aan het eten
Tijdens de Mannenconferentie
Had hij steeds weer de intentie
Te getuigen van zijn grote Heer
Vol van liefde, keer op keer
Ik steeds zwak, hij nog gezond
Gaf hij me steeds vaste grond
Toch is hij me reeds voorgegaan
Vanuit dit tijdelijk aards bestaan
Zijn blik en stem tijdens het eten
Zal ik voorlopig niet vergeten
Een broeder, vriend en lieve man
Ik hoop dat dit je troosten kan
Tijdens Kerst en het nieuwe jaar
Al is het zeker ook heel zwaar
Maar mijn gebed tot onze Heer
Geef haar vaste grond, steeds weer
Zoals ook mij nog wordt gegeven
In dit soms zware aardse leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vaste grond’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.