Vaste grond

Gertjan van der Kraan

Vaste grond

Ik ben Wim nog niet vergeten
Als ik terugdenk aan het eten
Tijdens de Mannenconferentie
Had hij steeds weer de intentie
Te getuigen van zijn grote Heer
Vol van liefde, keer op keer
Ik steeds zwak, hij nog gezond
Gaf hij me steeds vaste grond
Toch is hij me reeds voorgegaan
Vanuit dit tijdelijk aards bestaan

Zijn blik en stem tijdens het eten
Zal ik voorlopig niet vergeten
Een broeder, vriend en lieve man
Ik hoop dat dit je troosten kan
Tijdens Kerst en het nieuwe jaar
Al is het zeker ook heel zwaar
Maar mijn gebed tot onze Heer
Geef haar vaste grond, steeds weer
Zoals ook mij nog wordt gegeven
In dit soms zware aardse leven