Leren lezen

DichteresMetHoop

Letter per letter jezelf
als herinnering neerpennen,
maar telkens weer je naam weggommen.
Je wil een schone lei waarop
je gezien wordt en toch
totaal onzichtbaar bent.

Het is moeilijk jezelf juist te spellen.
We zijn allemaal taalfouten
die toch in het woordenboek komen.
Omdat we zo vaak gebruikt worden.

Ze noemen je zus, maar je heet zo
en ze weten dat je maar wat neerkladt
op je blanco onbeschrijfbaar papier.
Hun namen, bijvoorbeeld,
als herinnering aan analfabeten.
Je bent een open boek.
Ze moeten je maar willen lezen.