INLOGGEN
«»

Hormonen

Hels door een geluid
En ziedend door een weerwoord
Om vervolgens huilend van schaamte
Me op te rollen
Als een slak in zn huis
Mn nek steek ik voorzichtig uit
Om, door liefde overvallen
In de ogen te kijken
Van een kind
Mijn kind
Die verbouwereerd achterblijft
Door de schommeling van deze dag

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-11-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Astrid van Veen
Actief sinds: 19-05-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hormonen’ van Astrid van Veen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.