INLOGGEN
«»

Het zorgcentrum

Het zorgcentrum

Ik ben al in de woonkamer
Als ze haar in de woonkamer brengen
Een hoopje mens
Van in de 80 jaar
Klein en mager
Ze huilt dikke tranen
Ze loopt over van verdriet
Intens verdriet
Stroomt uit haar ogen

Ze zegt "ik kan niet meer"
Ze zegt "ik ben zo moe"
De zuster zet haar aan tafel
Een boterham met hagelslag
Een beker yoghurtdrank
Ga maar lekker eten
"Ik kan niet meer eten"
De zuster dringt een tijdje aan
Liefdevol en respectvol
Maar het lukt niet
En ze gaat verder
Want het werk wacht
En er is geen tijd
Voor niemand tijd genoeg

Ik ga naast de oude vrouw zitten
Geef haar papieren zakdoekjes
Ze droogt haar tranen
Ze zegt "bedankt"
Ze heeft het koud
Ik zet warme koffie voor haar
Hier wordt u warm van
"Ik kan niet"
Gewoon een slokje
Als het niet lekker is
Laten we het gewoon staan
Ze neemt een slokje
"Lekker", zegt ze
Het ijs is gebroken

Ze eet haar boterhammetje
Stukje voor stukje
Doe ik voorzichtig in haar mond
Iemand is jarig
Appeltaart met slagroom
Ze houdt van slagroom
Ik geef haar kleine hapjes
Ze vindt het lekker

Ik heb muziek opgezet
Van vroeger
Toen haar leven beter was
Ze geniet
Mijn linkerarm om haar heen
Ze houdt mijn hand vast
Ze zegt "je bent zo lief voor mij"
Ik zeg dat valt wel mee
Ze zegt "ik ben niet meer verdrietig"
Ik zeg "dat is fijn"
Als ik wegga
Is ze rustig en sereen

Tot volgende week
Dan begint het opnieuw
Ik doe het graag
Dit is wat ik kan
Ik stap op mijn fiets
De dag is begonnen
In mijn hoofd
Zing ik een lied
Over zomaar iets

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-10-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zorgcentrum’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.