INLOGGEN
«»

socialisering of wat je mag voelen

je speelt met de stenen
die je hebt gekregen
en als je klein bent denk je
die stenen zijn van mij
ik bouw een eigen huis
het mijne niet van een ander
waarin het voor me
prettig wonen is

maar dan verschijnen regelneven
die bevelen
die steen en die steen en ook die
zullen aanstoot geven
hocus pocus
ze zijn al verdwenen
en bij het eind
ben je je eigen regelneef geworden

je woont in een krom huis
dat scheef staat
en waarvoor je duur betaalt
met het niet geleefde leven
je huis staat schots
van angst en van verlangen
naar wat verstopt ligt
in de kelder
achter streng gesloten deuren
je hebt een sleutel
voor zover je hem niet bent vergeten
deskundig
en nooit weer opgevist
en de goegemeente
kijkt er je op aan
regen weent je huis binnen
je leeft met het besef
van de gemiste stenen
regelneven en regenten
kunnen het slechter beter weten
je mismeesteren
maar stenen liegen niet

de buren zouden schande spreken
je past niet meer in onze rij
we zijn allen gelijk
als je vreedzaam wil verder leven
dan kop in kast
kom niet boven het maaiveld uit

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-08-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘socialisering of wat je mag voelen’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.