Af en toe zelfs vrólijk
Het is vreemd, nog nauwelijks ben je niet meer daar
Denk ik opeens anders aan je, word plotseling een
vrólijke herinnering gewaar
Ik zou je daarover willen bellen, oh nee, dat kán dus
nooit meer...
Dwars door vrolijkheid heen, doet dat me erg veel zeer.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Af en toe zelfs vrólijk’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.