vergaan
de woede die nooit mocht
verdriet bleef opgeborgen
heel diep verborgen
in dezelfde kast
je was een ruwe bast
totdat, totdat,
de dijken braken
en je je overgaf
je kraakte
het was te lang
en te geleden
je had jezelf verkocht
te ongeweten
kind nog
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vergaan’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.