Geschenk

Gevoelsmens

Eenzaamheid verstopt onder vernis
Van lachen en vergetelheid
Van bezig zijn
En machteloos
Aanvaarden van de zin

Was ik druk verzonken
Zonder visie
Zonder waan
Bezig zonder pretentie
Ik geloofde er in

Tot jij mij kuste
Met je lach
Je woorden
Als akkoorden van hoop
En zon bracht in mijn denken

Ik opende mijn ogen
Keek verbaasd
Werd geraakt door jouw idee
Luisterend naar rede
Onderzoekend mijn verdriet

Gloeiende warmte
Overrompelde mijn hoofd
Ik kom lachen
Vriendschap voelen
Jij bent degene die mij ziet

Nu gevoeld
Aanwezig omgeploegd
Mijn treurende gedachten
Vervormt in hoop
Dankend voor jouw schenken