«»
van weer een dag
zon de avond kondigt
blaast wind de wolken
die mijn dag duisterden
het betere hopend
naar zwart avondgat
waar het weten zegt
alles moet passeren
alles moet voorbijgaan
wakkert mij tegelijkertijd
het vrezend weten
dat niet eeuwig
de nacht duren zal
uiteindelijk is het weten
niet het wensend denken
zal mij het duister verjagen
dat moet natuurlijk
van mij met jou
als de ochtend gloort
daartegen het opstaan zijn
depressie
als ondergaandvan weer een dag
zon de avond kondigt
blaast wind de wolken
die mijn dag duisterden
het betere hopend
naar zwart avondgat
waar het weten zegt
alles moet passeren
alles moet voorbijgaan
wakkert mij tegelijkertijd
het vrezend weten
dat niet eeuwig
de nacht duren zal
uiteindelijk is het weten
niet het wensend denken
zal mij het duister verjagen
dat moet natuurlijk
van mij met jou
als de ochtend gloort
daartegen het opstaan zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 24-01-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Peter Paul DoodkorteActief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:
geschreven tijdens het kijken naar het kro/ncrv depressiegala | 23 januari 2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘depressie’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.