«»
de laatste lichte rimpeling
bij hen die nog nagenieten,
nadat de uitgelaten lach is verstomd
en de storm in de zee van vrolijkheid
is bedaard en uitgeraasd.
De glimlach,
van een trotse moeder,
die haar liefdevolle blik verlicht,
als ze naar haar kind kijkt
dat haar nog elke dag
weer verrast en verbaasd.
De glimlach,
ons sociaal gezicht,
een vrijbrief tot intermenselijk contact,
een loper die veel deuren opent,
getuigt van onze vriendelijkheid
en betrouwbaarheid doet verwachten.
De glimlach,
voor velen toch ook een masker,
waar veel achter verdwijnt
van wat wij niet willen tonen,
onze boosheid maar ook ons verdriet,
onze teleurstellingen en onze gedachten.
De glimlach
De glimlach,de laatste lichte rimpeling
bij hen die nog nagenieten,
nadat de uitgelaten lach is verstomd
en de storm in de zee van vrolijkheid
is bedaard en uitgeraasd.
De glimlach,
van een trotse moeder,
die haar liefdevolle blik verlicht,
als ze naar haar kind kijkt
dat haar nog elke dag
weer verrast en verbaasd.
De glimlach,
ons sociaal gezicht,
een vrijbrief tot intermenselijk contact,
een loper die veel deuren opent,
getuigt van onze vriendelijkheid
en betrouwbaarheid doet verwachten.
De glimlach,
voor velen toch ook een masker,
waar veel achter verdwijnt
van wat wij niet willen tonen,
onze boosheid maar ook ons verdriet,
onze teleurstellingen en onze gedachten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 26-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ruud GrootveldActief sinds: 21-06-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De glimlach’ van Ruud Grootveld zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.