Grijzend

Leo Wim Cornel

Grijzend,

Grijzen koppen, getekend !
Gaan wij door ?
Wat stel "ik" nog voor ?
Wat is van ons geworden?
Zijn wij gereduceerd ?
Gedecimeerd !

In allen jaren,
Veel schade opgelopen,
Stond altijd open.
Geen maren !
Maar !
Zeker nog niet klaar.

Wijze blik, te dik !

Ik "loop" nog rond,
Met voeten op de grond.
Voel de ademende aarde,
Ik ben nog daar,
Het besef, die waarde.
'T maakt dankbaar.

Maak nog plannen,
Ben niet gevangen.
Ook NIET vervangen.
Ben bevlogen,
Met glimmende ogen.

Ook de hare,
Ook zij: geen ge-mare !
maar: met haar glimlach,
Dan is 't mijn dag.

Samen "lief", met jou,
blijft er wat tastbaars ?
Jij houdt mij op 't spoor,
Gericht, op 't gedicht,
Ik dicht, en ga door.

Er is toekomst ! Ja, en of !
Met jou, ik bof.
Samen, van ver gekomen,
en nog steeds vol dromen !
Ze zullen uitkomen,
Voor onze ogen.


09 oktober 2016

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Leo Wim Cornel (Actief sinds: 05-09-2016)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Grijzend’ van Leo Wim Cornel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.