Nog zoveel te geven.

Wilma van Eikenhorst

Een jonge vrouw liep door de straten,het was al donker
Het begon al wat te sputteren ze deed haar jas dicht en liep langzaam door
Ze was alleen,verlaten en zo eenzaam
Een snik welde op uit haar keel ze probeerde het weg te slikken maar haar tranen bleven komen
Deze jonge vrouw heeft haar man verloren nat geregend liep ze snel door
terug naar huis
En die nacht voelde ze de kracht in haar groeien
Ik moet sterk worden op welke manier doet er niet toe;
Want er is meer in het leven dan alleen een traan
Nu moet ik niet meer huilen om wat er niet meer is
Het is tijd om nu positief door het leven te gaan
Ik heb nog zoveel te geven.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 14-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Wilma van Eikenhorst (Actief sinds: 18-05-2016)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Nog zoveel te geven.’ van Wilma van Eikenhorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.