Mijn hoofd tussen de rotsen
Als een marionet heb jij me in jouw macht
Lachen, huilen, schreeuwen en schuilen
dit ben ik niet
Alles op één dag
Geen balans maar een wirwar aan emoties
Teveel slaap
Te weinig slaap
Teveel eetlust
Te weinig eetlust
Schommel hier en schommel daar
Door het leven balanseer ik op een dun touw
Geen houvast
Ik zie een steile afrond als ik naar beneden kijk
Ik laat los
Scherpe rotsen waar mijn hoofd tussen zal rusten
Het doet maar even pijn
Dan is het voorbij
De pijn die begint te irriteren en zijn littekens reflecteert op de omgeving
Anderen merken het
Niemand kan helpen
Alleen ikzelf
Rotsen waar mijn hoofd zal rusten
Pijn doet het even
Dan is het voorbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-05-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Schaduw (Actief sinds: 12-04-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn hoofd tussen de rotsen’ van Schaduw zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.