Spiegelbeeld
Ik kijk graag naar je als je voor de spiegel staat
Je opmaakt en over alledaagse dingen praat
En ik luister naar je dansende geluid
En probeer namen te bedenken voor plooien van je huid
Ik zag je gezicht zoals ik het nooit eerder zag
Je woorden, je tranen, je relativerende lach
N waarheid van brandende kolen smeltend door mn ziel
Zo écht, zo oprecht..n kwetsbaar schild wat viel
Maar zelfs zonder al je woorden voelde ik je pijn
Alsof er n draad was gespannen tussen jouw hart en mijn
Daar aan de rand van het ravijn
Waar de mooiste bloemen bloeien
En waarvan zonder te beseffen
De vruchten hun beloften overtreffen
Ik wou soms dat ik iets kon zeggen
Dat er iets was dat ik kon doen
Om je gedachten te weerleggen
Dat je niet meer denkt aan toen
En ik bid tot iedere macht, die ooit ook heeft bestaan
Laat me haar toch nooit vergeten, haal haar niet bij me vandaan
Te veel boter heb ik al aan de galg gesmeerd
En geen zin meer om te hinken op twee gedachten
Als er iets is wat de liefde mij heeft geleerd
Is het wel dat het waard is om op haar te wachten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-05-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Mart S (Actief sinds: 12-03-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spiegelbeeld’ van Mart S zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.