INLOGGEN
«»

carpaal tunnelsyndroom

de onrust in mijn ene hand
trekt voren door de nacht, de
andere houdt (rustig nog)
mijn zere vingers vast
ze branden gaten in mijn slaap

ondertussen gaapt vermoeidheid
als een grot vol scherpe punten
overdadig en steevast
vergaat de wil tot schragen,
want het dragen kent geen grenzen
meer

elke keer slaapt slechts mijn hand
en elke keer zegt mijn verstand
dat elke week slechts zeven
nachten heeft



switi lobi

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

switi lobi
Actief sinds: 08-04-2016Informatie bij het gedicht:

Voor het beeld gedicht zie: http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?fotogedicht=carpaal Auteursrechten
Op dit gedicht ‘carpaal tunnelsyndroom’ van switi lobi zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.