INLOGGEN
«»

De wind


Als jij echt de wind zou zijn
een vleugje oh zo klein
die mij liefdevol aait
als je zachtjes door mijn haren waait.

Terwijl ik wandel over het Zwin
dan is het dat ik jou bemin
jouw streling door mijn haren
beroert dan al mijn snaren.

Ja wanneer jij zo mijn haren streelt
verbleekt elk ander beeld;
van hoe jij ook kunt zijn
wanneer je ontbrand in chagrijn.

Jouw vleugje verandert dan in vlagen
die over de golven jagen
hen naar grote hoogte stuwen
die menig mens doet gruwen.

Het Zwin is dan ontbrand
golven slaan dan kolkend op het strand.
dit alles vergeet ik gezwind
wanneer je mijn haren streelt alsof jij mij bemint.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De wind’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.