Gebarentaal

Willem Bernardus Tijssen

Met mijn handen druk ik uit
wat mijn tong niet zeggen
kan. Zij zijn de tong van alle
standen. Zij zijn de tong die
taal uit, en spreken in alle
landen.

Met mijn handen benadruk ik
onvermoed wat in mijn binnenste
onstuimig broedt. Zij die de slip
op de tong doen stranden, vinden
troost in de taal die gebaart met de
handen.

Met de handen spreekt men de
waarheid door de tong taal nimmer
aan woorden gewend. Een uiting
van het handelen dat een boodschap
in gebaren verzendt.

De handen zijn voor de ogen
hetgeen de oren zijn voor het
woord. Een samenzijn in
harmonie; een zintuiglijk akkoord.

Gebaren en woorden een samenspel
van taal. Een harmonieuze opmaat, zo
geluidloos muzikaal.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 08-12-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Informatie bij het gedicht

Schrijver: Willem B. Tijssen

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Gebarentaal’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.