Gebarentaal
Met mijn handen druk ik uit
wat mijn tong niet zeggen
kan. Zij zijn de tong van alle
standen. Zij zijn de tong die
taal uit, en spreken in alle
landen.
Met mijn handen benadruk ik
onvermoed wat in mijn binnenste
onstuimig broedt. Zij die de slip
op de tong doen stranden, vinden
troost in de taal die gebaart met de
handen.
Met de handen spreekt men de
waarheid door de tong taal nimmer
aan woorden gewend. Een uiting
van het handelen dat een boodschap
in gebaren verzendt.
De handen zijn voor de ogen
hetgeen de oren zijn voor het
woord. Een samenzijn in
harmonie; een zintuiglijk akkoord.
Gebaren en woorden een samenspel
van taal. Een harmonieuze opmaat, zo
geluidloos muzikaal.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-12-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Informatie bij het gedicht
Schrijver: Willem B. Tijssen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gebarentaal’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.