«»
gehuld in haar bronzen huid
haar borsten sierlijk in de zon
haar adem deinend op de wind
Zij was niet mooi, maar mooier
zij was geen bloem, maar bloemen
zij was een zachte bries op zee
geleid door hemelse akkoorden
Ik keek haar aan een ogenblik
zij streelde al mijn zinnen
mijn ogen verdwaalden
in de plooien van haar dromen
Zij keek op en zag mij aan
draaide zich toen uitzichtloos
ik ging en voelde me die dag
verloren in een beek van licht
Zij
Zij lag in het warme zandgehuld in haar bronzen huid
haar borsten sierlijk in de zon
haar adem deinend op de wind
Zij was niet mooi, maar mooier
zij was geen bloem, maar bloemen
zij was een zachte bries op zee
geleid door hemelse akkoorden
Ik keek haar aan een ogenblik
zij streelde al mijn zinnen
mijn ogen verdwaalden
in de plooien van haar dromen
Zij keek op en zag mij aan
draaide zich toen uitzichtloos
ik ging en voelde me die dag
verloren in een beek van licht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-09-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ton JurriansenActief sinds: 14-09-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zij’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.