INLOGGEN
«»

Black day

de zon schijnt over het goudgele land
en de wind ruist over het waaiende koren
de vogels zingen en ik loop verloren
door de nieuwe dag langs de oeverrand

ver weg raast de drukte, ik kon het niet aan
de gekte, de snelheid, het rennen en jachten
waar de sterken de zwakken afslachten
op een ochtend vroeg ben ik weggegaan

ik ging langs ruïnes van de tijd
en zag de aangebrachte diepe wonden
heb toen de poorten van paranoia gevonden

lang en verbitterd was de strijd
tot de lucht weer op ging klaren
toen kon ik mij weer bij de gekken scharen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Ton Jurriansen
Actief sinds: 14-09-2015Informatie bij het gedicht:

Wie is er gek, wie is er normaal? Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Black day’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.