spoorloos
het spoor loos
zocht ik de bron
de wortels van mijn bestaan
die plakkerig als stroop
bleken te kleven
langs het zwarte git
van wegen die mijn vader baande
zijn vruchten rijpten
negen in getal
in het vrouwelijk schoon
waarlangs ruiende drift
zijn potlood sleep
als strepen van krijt
op zwarte wegen
diep gekerfde pijnen
uit tranen van gemis
bouwden zuilen van zout
die zoet smelten
als het lege verleden
de brug vindt
naar mijn zoekende heden
de weg gevonden
omhelzen sluiers van liefde
gelijk strelende takken
ons kruisend pad
waar brekende stemmen
onze harten helen
laat stil geluk
mij zuchtend steunen
op de stam die mij voedde
ik heb jou gevonden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-09-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Geinspireerd door - een van de vele - speurtochten naar zoekgeraakte familieleden en bekenden in het kro-programma Spoorloos | 7 september 2015
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘spoorloos’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.