Verdriet

Jan Bonthuis

Verdriet
Ik zag je kort geleden nog vitaal en blij
fijn dat je er bent zei jij.
Wel een beetje benauwd, kom lucht tekort
zal wel een teken zijn dat je ouder wordt.
Binnenkort ja allemachtig
word ik zomaar tachtig!
Toen ging de telefoon, het was je vrouw
ze klonk alsof ze iets akeligs zeggen wou.
Henk heeft een zware hersenbloeding gehad, vannacht
wie had dit ooit gedacht!
Hij herkent me niet meer
en slaat zijn ogen neer,
alsof hij wil zeggen, het is gedaan
laat mij asjeblieft naar mijn hemelse plekje gaan!
Goeie reis mijn goede vriend!
Jan Bonthuis.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-05-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Jan Bonthuis (Actief sinds: 17-12-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verdriet’ van Jan Bonthuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.