Stilte
Stilte
Ik zak tot mijn enkels
weg in het beton..
Verbeeldingsweg wordt mij
te zwaar
Mijn hoop zilvert uit elkaar
na zolang, in dit isolatieoord..
Hier krijgt elk ogenblik
voldoende ruimte
en wordt verbeeldingskracht
gekloofd..
Patienten staan als verchroomd
totaal verdoofd..
De stilte,
staat met muren
om ons heen...
Jan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-05-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JW. Scholten (Actief sinds: 30-04-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stilte’ van JW. Scholten zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.