Verhinderd
Verhinderd
Soms
ben ik zo zwart van binnen
dat zelfs de dood smeekt
" heb mij lief "
en buiten dat ogenblik
is soms die zachte knik
in heupen en in lenden
die willen dat ik over loop
naar voor mij nog ongeopend land..
Stalen platen in mijn denken
verhinderen mijn hand
te geven en te beven
aan de bladstille
levensvlam...
Jan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-05-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JW. Scholten (Actief sinds: 30-04-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verhinderd’ van JW. Scholten zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.