Vreemde Ogen

Willem Bernardus Tijssen

Je kijkt met vreemde ogen.
En tafelt met jouw familie zij aan zij.
Bijzonder van huidskleur, minder mededogen;
Want zij herhalen onverdroten:
" Ons land is van ons", " onze taal is van ons",
Het voelt, alsof je hoort er niet bij.

Een landgenoot van binnen.
Maar jouw gezicht is niet van vreemde smetten vrij.
Verwarring lijdt tot onvermogen;
Onvermogen maakt klein.
want zij herhalen onverdroten:
"ons land is van ons", "onze taal is van ons",
En jij spreekt niet helemaal zoals zij.

Kijkend met vreemde ogen;
Bekruipt je de bekrompenheid om het gebakkelei.
Verbannen eenzaamheid, onbewogen
Zit je er voor spek en bonen bij.
Want zij herhalen onverdroten:
"Ons land is van ons", "Onze taal is van ons",
"Zit hier aan, maar niet naast mij."