INLOGGEN
«»

Te veel

Soms kan ik het wenen maar niet stoppen.
Oren die te veel hebben gehoord en ogen die te veel hebben gezien.
Innerlijke pijn die helemaal door me heen raast.
Opgekropt verdriet en opgekropte woede.
Het doet pijn om nog te lachen en pijn om nog te wenen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Liselot De Paepe
Actief sinds: 29-01-2015Informatie bij het gedicht:

auteur: Liselot De Paepe Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Te veel’ van Liselot De Paepe zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.