Te veel
Door: Liselot De Paepe
Soms kan ik het wenen maar niet stoppen.Oren die te veel hebben gehoord en ogen die te veel hebben gezien.
Innerlijke pijn die helemaal door me heen raast.
Opgekropt verdriet en opgekropte woede.
Het doet pijn om nog te lachen en pijn om nog te wenen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Liselot De Paepe (Actief sinds: 29-01-2015)
Informatie bij het gedicht
auteur: Liselot De Paepe
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Te veel’ van Liselot De Paepe zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.