INLOGGEN
«»

Verstrikt in het masker

Je zet je mooiste glimlach op en zet het hele feest weer eens flink op zijn kop
Je bent zoals ze denken altijd zo vrolijk & spontaan
Maar dit is je masker waar je je altijd achter verstopt
niemand ziet jouw werkelijke gezicht echt..
het gezicht met een brandende traan volgestopt met allerlei emoties waar ze zo hard tegen vecht
genoeg van al die jaren lang zorgen
Dus houd ze de echte 'ik' alleen voor zichzelf en voor andere verborgen..

Zodra ik dan eindelijk thuis ben ga ik voor m'n vertrouwde spiegel staan en maak ik m'n maskertje weer ongedaan want ik ben anders..
Anders dan ik mezelf ken
De rode, betraande ogen die ik zie doet me zoveel pijn want niemand weet wat er diep in me schuilt
Ik heb mezelf voorgedaan als iemand anders een eigen muur gebouwd als bescherming..
Had ik hier maar nooit overgelogen..
Kan iemand nog optijd mijn masker wegtoveren? En mijn ware glimlach terug veroveren?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Lottebotje
Actief sinds: 25-01-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verstrikt in het masker’ van Lottebotje zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.