Op een ongezien strand
De golven slaan zacht neer,
na een decennialange reis.
De branding ook in anonimiteit is teer.
Geteisterd door zon, wind en getij,
geeft elke druppel zijn geheimen prijs.
Van inktzwart naar azuurblauw,
tropisch warm of uit noordelijke kou.
Eindelijk gearriveerd, de bestemming is daar.
In overgave aangeboden aan het zand,
maar vol ongeloof geweigerd door het land.
Briesend poogt het keer op keer,
wit, bruisend, krachtig, boos,
het heeft geen zin, legt er zich bij neer.
Trekt zich terug, hervindt de balans,
de grond zal het weldra accepteren,
volgende vloed, weer een kans.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-12-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
petrov (Actief sinds: 23-12-2014)
Informatie bij het gedicht
Loslaten van afhankelijkheid, vechten tegen een leven van drugs- en alcoholverslaving en zelfdestructief gedrag, weten dat ik mijn levensverwachting al met een paar jaar heb overschreden.. Het gedicht is een metafoor voor mijn strijd.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op een ongezien strand’ van petrov zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.