hoe 't mij verwart
geprent in ‘t vlees de blik op horizonten
waarheen de wegen zich ook slingeren
ga ik hen achterna, ’t verstomd moment
gezeefd door ogenblikken , bloeit op
uit scheuren slechts alleen maar vuil
zonnig de strepen op mijn rug en blij
lijk ik in ogen van de vliegen, muggen
een octopus die om zich heen slaat
en al verwart het mij, dit mateloos
innig met elkaar verbonden, versmelt
tot enkel slechts twee gladde stenen
in verre ochtend die niet helder wordt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
sunset (Actief sinds: 08-10-2014)
Informatie bij het gedicht
Over sterfelijkheid en zo.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hoe 't mij verwart’ van sunset zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.