Verborgen

Mira

Wat je niet kan zien,
Dat is er ook niet, toch?
En als je zegt van wel,
Dan is dat puur bedrog,
Je ziet er vrolijk uit,
Daarnaast huil je ook niet,
Dus wat je zegt is fout,
Je hebt echt geen verdriet,
Wat zeg je, heb je pijn?
Dat snap ik niet zo goed,
Geen uitgestoken botten,
Ik zie geen druppel bloed,
Ben je depressief? Nee,
Dat kan echt niet kloppen,
Niemand zou dat zo,
Perfect kunnen verstoppen,
Denk eens terug aan gisteren,
Dansend op het feest,
Je lachte en je was,
Vast nooit zo blij geweest,
Nee, wat je niet kan zien,
Dat is er zeker niet,
Dus stop nu maar met liegen,
Er is hier geen verdriet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 10-03-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Mira (Actief sinds: 01-03-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verborgen’ van Mira zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.