Innerlijk eenzaam door dementie
In objectieve zin wordt er goed naar haar omgekeken
Medisch geschoolden doen hun best; in hun kielzog
volgt er de rest
Maar die hitte die haar zo lam legt...
Zij uit zonder rem van alles wat zij anders niet zou
hebben gezegd
Alzheimer teistert ook nog haar gemoed Niets en
niemand doet het in haar ogen goed
Haar kinderen, de buren zij lopen haar achterna
Telefoontjes van elders -familie- uit en te na
Als een zielig hoopje mens zit zij de meeste tijd
neer
Mij zoekt zij thuis op, in wier gezelschap zij
graag verkeert Maar ook dan die erge rusteloosheid
en nauwelijks te dempen Zij kreeg als boodschap
mee, zij moet eigenlijk geregeld de deur uit
Gezelschap zou haar afleiding kunnen schenken...
Veel is het wel wat zij zoal moet behappen
Ik probeer te helpen met een aangekondigde zondagse
Kerkdienst op de t.v. Die zal zij zeker nog snappen
Zij klaagt van tijd tot tijd over haar innerlijke eenzaam-
heid In een oplossing daarvoor kunnen weinigen
voorzien Uiteindelijk laat ik haar Veel uitrichten kan ik nu
niet naar ik zelf wel inzie.
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-08-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Innerlijk eenzaam door dementie’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.