Stilte

Gertjan van der Kraan

Stilte

Op een moment
Van een gewone dag,
Waarin ze was gewend
Dat ze iemand zag
Is het al zo lang stil.
Ze ziet ook geen mens.
Het enige wat ze wil
Is de stille wens
Gewoon wat bezoek.
Iemand die praat.
Want geen boek
Is echt in staat
De stilte te breken
Haar aan te kijken.
Ze blijft smeken,
God laat blijken
Dat mijn medemens
Eens aan mij denkt.
En zo mijn onbekende wens
Vervult en aandacht schenkt.

God kijkt naar mij en jou
En Hij fluistert stil,
Denk aan die man of vrouw.
Overeenkomstig Mijn wil;
Genegenheid te tonen
Aan de eenzame medemens
Mijn dochters en zonen
Dat is wat Ik echt wil.