INLOGGEN
«»

Chronische depressiviteit

Ik was nog maar een kind; wat is mij toen
al niet allemaal toegevoegd?
Ik was eeuwig het summum van chagrijnig-
heid, zo werd er vijandig steeds toegevoegd

Juist door hen van wie je het dan moest hebben...
Jou tot een karakterloos kind geregeld bestemmen
Wat wist men destijds nog van de ziekte depressie?
Aan niemand immers gun je die!

Onbegrepen, eenzaam en alleen... Met een wijde
boog meestal om je heen
Het tij is tot nu toe niet wezenlijk gekeerd Ik paste
me aan, het leek niet zo verkeerd

Alleen die vermoeidheid die me van jongsaf aan
zo afmatte... Pas nu, in de tegenwoordige tijd,
dat men mijn geringe belastbaarheid eindelijk
correct inschatte!

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-08-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Chronische depressiviteit’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.