tis zoals tis

opendoekje

Ik wil graag naar huis,maar ik ben al thuis.
Het geluid van stilte doet mijn hoofd bonzen.
Het besef van de leegte,
is wat ik niet kan delen.
De gedachten die in mijn hoofd gonzen,
herhalen als een plaat die blijft hangen.
langer,wranger dan ik kan handelen.
Want banger dan ik was zal ik niet worden.
Woorden stoorden als wij ze niet hoorden.
Verloren door dovemansoren veranderen.
De conclusie van de illusie komt hard aan.
Het alleen zijn went niet ,dat is wat het is.
Ik wil stemmen in mijn huis dat is wat ik mis.