«»
wat blijft over behalve smeltend plastiek?
die geur die je hoofd vult en rook verblind wat je ziet
de poppen die vanbinnen roepen en tieren als ze konden, staan gewoon brandend in positie, rust
de grond zakt in maar bewegen doen ze niet
'tis een wonder te laat
want de eersten die versmolten werden met dat nare poppenhuis, waren degenen die oh, zo loyaal, ten onder gingen met hun schip nietsvermoedend, plastiek als iets want rennen kenden ze niet.
Poppenhuizen
Een poppenhuis in vuur en vlam, al dat geld voor nietswat blijft over behalve smeltend plastiek?
die geur die je hoofd vult en rook verblind wat je ziet
de poppen die vanbinnen roepen en tieren als ze konden, staan gewoon brandend in positie, rust
de grond zakt in maar bewegen doen ze niet
'tis een wonder te laat
want de eersten die versmolten werden met dat nare poppenhuis, waren degenen die oh, zo loyaal, ten onder gingen met hun schip nietsvermoedend, plastiek als iets want rennen kenden ze niet.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
zabludilsyaActief sinds: 12-12-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Poppenhuizen’ van zabludilsya zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.