goedemorgen, eenzaamheid

Peter Paul Doodkorte

mijn vraag weerkaatsend
vragen doof stille muren
goedemorgen eenzaamheid
hoe gaat vandaag met jou

in de stilte van de ochtend
scheurt knisperend muesli
als spreken mij tanden aan
de doodse stilte even uiteen

in de stilte van de middag
verhaalt geslurpt vermicelli
het doodgezwegen verhaal
dat ik al duizendmaal hoorde

in de stilte van de avond
kletteren druppelend tranen
als stormen zij hagelstenen
op mijn zwijgend lege bord

in de stilte van de nacht
schreeuwt mij verlatenheid
het smachtend verlangen
naar iemand om mij heen