«»
De eenzaamheid die ons begraaft
als we ons niet meer kunnen binden
De pijn die al in me leeft
Dit vraagt om bevestiging
De wereld die rondom ons beeft
Zie je een uitweg
Een tunnelvisie
Mijn gang doodlopend zonder zeg
De combinatie van de twee
Laat je dieper zakken
en schreeuwend roep je ‘nee’
Het heeft mijn innerlijke gevreten
Niet corona, het psychisch lijden
Dat heeft me doen bezeten
Ondanks al mijn subtiele hulpkreten
Ik sta stil
Geraak niet vooruit
Kalmeer me met een pil
Ik hou halt
Adem een laatste keer in
tot je erbij neervalt
Myrthe Dokens, 26/10/2020
Geen verbinding meer
Wat voor Leven is hier nog te vindenDe eenzaamheid die ons begraaft
als we ons niet meer kunnen binden
De pijn die al in me leeft
Dit vraagt om bevestiging
De wereld die rondom ons beeft
Zie je een uitweg
Een tunnelvisie
Mijn gang doodlopend zonder zeg
De combinatie van de twee
Laat je dieper zakken
en schreeuwend roep je ‘nee’
Het heeft mijn innerlijke gevreten
Niet corona, het psychisch lijden
Dat heeft me doen bezeten
Ondanks al mijn subtiele hulpkreten
Ik sta stil
Geraak niet vooruit
Kalmeer me met een pil
Ik hou halt
Adem een laatste keer in
tot je erbij neervalt
Myrthe Dokens, 26/10/2020
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 22-12-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Myrthe DokensActief sinds: 08-05-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen verbinding meer’ van Myrthe Dokens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.