Verlaten

Gertjan van der Kraan

Verlaten

Je voelt je eenzaam en verlaten.
Niemand kan je troost aanpraten,
Want men voelt niet jouw verdriet
Omdat men je eenzaamheid niet ziet.
Je voelt je totaal niet begrepen of gehoord.
En dat is wat je nu zo vreselijk stoort.
Wacht eens, in de verte hoor ik een stem.
Misschien herken je hem als die van Hem;
“Mijn God, waarom heeft U Mij verlaten”
Niemand kan nog met Hem praten.
Maar Hij overwon die zware strijd.
En nu zoveel jaren later in de tijd,
Kent Hij als geen ander je verdriet,
Omdat Hij jouw omstandigheden ziet.
Hij neemt je teder bij de hand
En leidt je veilig naar de overkant.
Waar we in saamhorigheid en liefde leven
Elkaar altijd aandacht zullen geven.