Gisteren kwam een engel tot mij

Anon

Kom hier
Ik moet u iets vertellen
Gisteren
Kwam een engel tot mij
En dit had ze mij te zeggen

Zij was de schoonheid zelf
Haar stem
Goud en zilver schijn
Haar ogen
Blauw en amber fijn

'Jongen' sprak zij tot mij
'Eeuwig zult gij de liefde zoeken in mij.
En mijn evenbeeld zult gij zoeken
In menige schoonheid.
Maar ge zult mij hier nooit vinden.
En eenzaam zult gij zijn.'

Haar woorden sneden in mij
Mijn ziel werd smart en vol van pijn.
'Kom toch tot mij!' riep ik uit.
'In mijn dromen zult gij van mij zijn.
In de dood zal ik u vinden.
In de dood wordt gij de mijn.'

'Jongen' sprak zij weer tot mij.
'In de dood zult gij mij niet vinden.
In de droom zal ik u enkel
Het hart verslinden.
Doch zoeken zult gij mij.
In lustige ogen
Die u verlangen niet gaan stillen.
En liefdevolle woorden
Die u hoop nimmer zal verkillen.
Zoeken zult gij enkel mij
En hopeloos zult gij zijn.'

Haar blik verslond mij
Mijn hart werd leegte en vol van spijt.
'Zo zal het dan zijn!' riep ik uit
'Zijt het nooit gij, die mijn hart verblijdt,
Waar ik deze liefde aan wijdt,
Dan verword ik tot een schedel.
En dan verzoek ik niet langer de tijd.
Dan leg ik mij verslagen neer,
Op wat gij altijd voor mij had kunnen zijn
En sluit ik mijn ogen op het laatste leed
Tot ik niet meer mens moet zijn.'

Gisteren kwam een engel tot mij