Vreemde, lustige handen
Handen op mijn heup
Vreemde handen
Vreemde, grote, lustige handen
Ze hebben zoveel honger
Zoveel honger in mijn vlees
Ik voel de honger
Want ze knijpen zich samen alsof mijn vlees
Het eerste is wat ze ooit gevoeld hebben
Geen twijfel, vol zekerheid
Ze gaan hun eigen weg, de handen
Zo ver weg, dat ze mijn bewustzijn hebben afgepakt
en ik me voorstel
Dat dit niet mijn vlees is
Ik verplaats me buiten mijn lichaam en rust mijn hoofd
Uit mijn linkeroog rolt een traan, die op het kussen valt
Geen verdriet, het is een lig traan
Want voelen
Voelen?
Doe ik niet
Het is immers mijn vlees niet, zeg ik tegen mezelf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Renee Roozeboom (Actief sinds: 06-07-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vreemde, lustige handen’ van Renee Roozeboom zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.