INLOGGEN
«»

Echt contact

Echt contact

Eindelijk de stem
Weer echt horen
Van haar of hem
Waartoe wij behoren
Na de vele weken
Die zijn verstreken
Eindelijk echt contact
Wat was weggezakt
Je weet het moest
Maar net als roest
Vreet het aan je
Door uit de verte
Met elkaar te praten
En je hebt in de gaten
Het grote verdriet
Omdat je ze niet
Aan kan raken
En je moet waken
Door te vermijden
Zelf af te glijden
Door het staren
Van je dierbaren
Die niets snappen
Van de vele stappen
Die worden genomen
Om dichterbij te komen
Maar hou vol, blijf staan
En denk maar aan:
Komt allen tot Mij
Ik sta aan je zij
En zal je rust geven
In dit vreemde leven
Al ben je nog zo belast
Ik hou je vast.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-05-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:

M.b.t. de eenzaamheid en het niet kunnen bezoeken van dierbaren tijdens de Corona pandemie Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Echt contact’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.