Een zware steen
Een zware steen
Zoveel jaar was hij alleen
Maar als een zware steen
Ligt de situatie, ook vandaag
Als een zware steen op z’n maag
Bezoek kreeg hij nu niet meer
Door het virus is de sfeer
Onder het nulpunt gedaald
Zijn gedachten zijn verdwaald
In een wir war van gedachten
Ligt hij maar te wachten
Met zijn blik vast gericht
Op de deur, maar die blijft dicht
Gedane zaken nemen geen keer
Behalve bij zijn Heer
Die hij heeft leren kennen
Maar het blijft wennen
Niet onder de mensen te zijn
Dat doet toch pijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)
Informatie bij het gedicht
N.a.v.de Corona Pandemie
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een zware steen’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.