Eenzaam
Wanneer, waarom zag ik je daar zo staan
want ook al sneed het, elke keer weer
in mijn oog had ik nooit ook maar een enkele traan
Eenzaam naar huis lopen
elke keer weer dat eeuwenoude ritueel
och, toch net als bidden en hopen
Wacht je nog op iemand? durfde ik net niet vragen
laat je me met opzet alleen?
maar lang zal ik wachten, nooit zal ik me beklagen
Gezondheid betekent niets meer voor mij
in een kist zal ik me verstoppen, laat de waanzin maar komen
met wat geluk is mijn leven dan al voorbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jonathan de Montfort (Actief sinds: 31-08-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzaam’ van Jonathan de Montfort zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.