«»
want ook al sneed het, elke keer weer
in mijn oog had ik nooit ook maar een enkele traan
Eenzaam naar huis lopen
elke keer weer dat eeuwenoude ritueel
och, toch net als bidden en hopen
Wacht je nog op iemand? durfde ik net niet vragen
laat je me met opzet alleen?
maar lang zal ik wachten, nooit zal ik me beklagen
Gezondheid betekent niets meer voor mij
in een kist zal ik me verstoppen, laat de waanzin maar komen
met wat geluk is mijn leven dan al voorbij
Eenzaam
Wanneer, waarom zag ik je daar zo staanwant ook al sneed het, elke keer weer
in mijn oog had ik nooit ook maar een enkele traan
Eenzaam naar huis lopen
elke keer weer dat eeuwenoude ritueel
och, toch net als bidden en hopen
Wacht je nog op iemand? durfde ik net niet vragen
laat je me met opzet alleen?
maar lang zal ik wachten, nooit zal ik me beklagen
Gezondheid betekent niets meer voor mij
in een kist zal ik me verstoppen, laat de waanzin maar komen
met wat geluk is mijn leven dan al voorbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jonathan de MontfortActief sinds: 31-08-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzaam’ van Jonathan de Montfort zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.